www.eprace.edu.pl » isdn » Procedury uruchamiania i utrzymania

Procedury uruchamiania i utrzymania

1. Fazy uruchamiania


Proces uruchomienia abonenta o dostępie podstawowym (BRA) składa się z następujących faz:

- polecenie uruchomienia;

- uruchamianie;

- wprowadzenie do ruchu.


2. Polecenie uruchomienia


Zgłoszony przez klienta wniosek o uruchomienie łącza ISDN, zawierający podstawowe informacje o abonencie (nazwa i adres wnioskodawcy, adres instalacji), powinien być przekazany do działu zajmującego się zestawianiem drogi kablowej. Zestawiana droga powinna spełniać podstawowe wymagania (I etap). Po jej zestawieniu należy przesłać polecenie uruchomienia łącza

ISDN do centrali nadrzędnej z odpowiednimi informacjami o danym łączu. Polecenie uruchomienia powinno zawierać następujące informacje:

- oznaczenie toru przesyłowego;

- nazwa centrali lub modułu wyniesionego;

- nazwy przełączalni, przez które tor przechodzi;

- przewidywana konfiguracja dostępu abonenckiego;

- rodzaje zaabonowanych usług;

- numer abonenta.


3. Uruchamianie


Cały proces uruchamiania łącza dla realizacji dostępu podstawowego ISDN (BRA) należy podzielić na siedem etapów:


3.1. I etap - zestawienie drogi kablowej;


Pierwszym etapem przyłączania abonenta do sieci ISDN jest zestawienie toru przesyłowego. Tor ten powinien spełniać warunki określone jako minimalne wymagania ISDN.

Podstawowymi wymaganiami na tor przesyłowy sieci ISDN są:

- brak cewek pupinizacyjnych w torze;

- nie stosowanie linii napowietrznych i radiolinii jako odcinków toru;

- jak najmniejsza długość toru, przy jak najmniejszej liczbie połączeń (krosowań i łączówek pośredniczących) między jego odcinkami.


3.2. II etap - pomiary zestawionej drogi kablowej wykonywane z centrali


Każda centrala ISDN powinna być wyposażona w zestaw środków i funkcji pomiarowych, utrzymaniowych pozwalających na testowanie dostępu podstawowego BRA. Pomiary toru przesyłowego, prowadzone w fazie jego wyboru, obejmują badania parametrów elektrycznych połączonych odcinków kabli, wchodzących w skład badanego toru.

Pomiary parametrów elektrycznych toru kablowego są pomiarami rutynowymi przeprowadzanymi od strony centrali (ręcznie za pomocą szafek badaniowych lub automatycznie przez moduły badaniowe central), do której jest on dołączony. Dokonuje się monitorowania obecności obcych potencjałów napięć stałych i zmiennych oraz pomiaru rezystancji izolacji i pojemności między żyłami i każdą z żył a ziemią.


3.3. III etap - pomiary łącza abonenckiego - pomiary parametrów analogowych;


W praktyce usługi ISDN (z uwagi na koszty) są realizowane z wykorzystaniem istniejącej telefonicznej sieci kablowej, wykorzystującej wiele różnorodnych typów kabli, różniących się zarówno licznością wiązek (czwórek), jak i średnicą żył, długością odcinków, rodzajem izolacji itp. Parametry tej sieci takie jak: tłumienność wtrąceniowa, tłumienność przeniku (przesłuchu) zbliżnego i zdalnego, tłumienność niedopasowania (odbicia) impedancji wejściowej, opóźność grupowa, tłumienność asymetrii (wzdłużnej) względem ziemi charakteryzują zjawiska fizyczne oddziaływujące niekorzystnie na transmisję sygnałów cyfrowych przesyłanych w tej sieci.

Wybór toru przesyłowego dla ISDN o odpowiedniej jakości następuje na podstawie szeregu pomiarów tzw. warstwy fizycznej sieci miejscowej. W poniższej tabeli zawarto dopuszczalne wartości dla poszczególnych parametrów. Wykonanie wszystkich wymienionych pomiarów wymaga użycia wielu przyrządów. Wyniki niektórych pomiarów w nieznacznym stopniu wpływają na ocenę jakości łącza a wiążą się z zakupieniem dodatkowych przyrządów. Liczbę niezbędnych pomiarów należy więc ograniczyć do optymalnego zestawu pomiarów pozwalających ocenić przydatność łącza dla podłączenia abonenta ISDN. Zestaw ten został wyróżniony w poniższej tabeli grubszą czcionką, a sposoby ich wykonywania opisano w dalszej części pracy.



3.4. IV etap -dołączenie NTI;


Do przetestowanego toru dołącza się tzw. zakończenie sieciowe NT1 a następnie do odpowiedniego wejścia NTI terminale abonenckie lub szyny pasywnej. Krótki opis NTI umieszczony jest w dalszej części pracy.


3.5. V etap - realizacja okablowania abonenckiego (punkt odniesienia SIT);


Opis okablowania abonenckiego oraz odpowiednie ustawienie przełączników w NT1, w zależności od wybranej konfiguracji, opisano dalej. Po zrealizowaniu okablowania abonenckiego należy wykonać szereg testów:

- sprawdzenie poprawności okablowania (ciągłość w każdym gniazdku, współistnienie z siecią elektryczną, wykorzystanie kabli ekranowanych);

- sprawdzenie długości kabli połączeniowych;

- pomiar tłumienności zrealizowanego okablowania;

- zakończenie rezystancją zamykającą szyny pasywnej i odpowiednie ustawienie przełączników w NTI;


3.6. VI etap - pomiar cyfrowy - elementowa stopa błędów (BERT);


Po wykonaniu pomiarów parametrów analogowych łącze należy powtórnie dołączyć do centrali (lub modułu wyniesionego). Po wyborze łączy, instalacji zakończenia sieciowego (NT1) i realizacji odpowiedniej konfiguracji dostępu abonenckiego należy wykonać pomiar dla sygnałów cyfrowych. Jest to pomiar elementowej stopy błędów wykonywany w punkcie odniesienia SIT. Wykorzystywany do tego celu przyrząd powinien umożliwić wykonanie połączenia na siebie w relacji kanał B1- B2 lub B2 - B1. Wysyłając pseudoprzypadkowy sygnał pomiarowy jednym kanałem i odbierając drugim sprawdzamy jednocześnie dwa kanały B oraz kanał D (sygnalizacyjny). Pomiar ten powinien trwać 24 godziny a otrzymany wynik powinien być nie większy niż I *10 .


3.7. VII etap - testy centralowe za pomocą pętli cyfrowej dla kanałów B i D;


Po wykonaniu pomiarów parametrów analogowych i cyfrowych należy wykonać połączenie z obsługą centrali oraz w drugą stronę. Następnie obsługa centrali powinna wykonać testy pętli. Wyróżniamy cztery rodzaje pętli: na poziomie packet handlera (PH), na poziomie wyposażenia liniowego (LT), na poziomie NTI (punkt odniesienia U) oraz na poziomie urządzenia terminalowego (TE). Pętle mogą być wykonane ręcznie, za pomocą urządzenia testowego, lub poprzez zapętlenie w wyposażeniu użytkownika. Najważniejszą pętlą realizowaną podczas uruchamiania dostępu podstawowego do sieci ISDN jest pętla na poziomie NT1.


4. Ogólne zasady utrzymania

Zgłoszenie reklamacji przez abonenta ISDN wymaga wykonania szeregu testów centralowych w celu zlokalizowania uszkodzenia:

- testy za pomocą pętli cyfrowej w celu lokalizacji uszkodzeń warstwy fizycznej. Pętle te są wykonywane z centrali i polegają na wysłaniu i odebraniu strumienia bitów w miejscu utworzenia pętli i przetestowaniu dwukierunkowej drogi transmisyjnej. Należy wykonać testy pętli dla kanałów B i D.

- testy metodą metalicznego dostępu do łącza umożliwiające wykonanie pomiarów parametrów elektrycznych toru kablowego: obecność obcych potencjałów napięć stałych i zmiennych oraz pojemności między żyłami i każdą z żył a ziemią.

W przypadku stwierdzenia przez personel utrzymaniowy złego stanu łącza abonenckiego należy zlecić sprawdzenie toru kablowego lub jego zmianę. Jeśli pomiary centralowe nie wykazują złego stanu łącza należy wysłać do abonenta grupę utrzymaniową. Ma to na celu przeprowadzenie testów funkcjonowania NTI poprzez dołączenie ISDN-owego miernika testowego działającego w punkcie odniesienia U i SIT. W przypadku poprawnej pracy NTI należy sprawdzić poprawność konfiguracji okablowania abonenckiego. Następnie zmonitorować próbę połączenia w punkcie odniesienia SIT analizatorem protokołów, aby stwierdzić przyczynę złej pracy terminala.




komentarze

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.